Wiersze

·

Wiersze

·

 

epoka propan butanu

przed piwnicznymi oknami
nie zbierał się już węglowy pył

dzieci nie miały czarnych rąk
nie pękały szyby czarnych witraży

na dotkniętych wietrzną ospą tynkach
imiona uwikłane w szkolne miłości
pisano kolorową kredą

na rdzawej ramie trzepaka
nie zakwitały łąki dywanów
z łodyg nylonowych sznurów
nie wyrastały kwiaty
sukienek i spódnic

i tylko wierne swym obyczajom gołębie
czekały
aż podwórkowy mesjasz
poruszy znowu firanką

rynek wtórny

do pustego mieszkania
wprowadza się ciepło
przeniesione w sukience
przez próg

obudzone muchy
które poznały nieuleczalne choroby

prześladujące ostatnich lokatorów
chcą zasnąć w zaciśniętej dłoni

kofeinowy osad
pozwala określić
dokładny wiek szklanki

przygarbiona kobieta
w czarnym płaszczu
szamoce się w oknie
śnieżnobiałej ulicy

lekcja religii

w białej jak posypane wapnem groby
katechetycznej salce
zakochana w Chrystusie siostra zakonna
opowiada historię o świętym Pawle
nad Aleppo od płonących dachów
zapala się niebo i oślepia Jahwe
tam zmarłych grzebie się w ziemi
jak ocalałe nasiona spopielanych drzew
wierząc że na nowo wyrosłe cienie
ugaszą pożary i Bóg odzyska wzrok

pierwszy stopień do piekła

to ja podniosłem kamień
i zalałem światłem
korytarze
pełne uśpionych larw

a potem już tylko patrzyłem
jak umierają
gatunki
idee
i centra
zarobaczonych miast

Wiersze Bartosza Sawickiego pochodzą z tomiku „Luminal”, wydanego w serii „Biblioteka Poezji Współczesnej” przez Wojewódzką Bibliotekę Publiczną i Centrum Animacji Kultury w Poznaniu, Poznań 2018. Tomik można nabyć u wydawcy w jego sklepie internetowym: www.wbp.poznan.pl

komentarzy