O wytykanym sanacji przez niektórych rzekomo straszliwym etatyzmie można powiedzieć jedno: jego w istocie straszliwą cechą był o wiele za mały zakres, zbyt późne rozpoczęcie rozwijania na szerszą skalę, a także brak wpisania w kompleksową koncepcję rozwojową.
Rada Warszawy przegłosowała darmowe przejazdy stołeczną komunikacją miejską dla osób bezdomnych. Jest haczyk – osoby te muszą otrzymać specjalną kartę, a dostaną ją tylko ci, którzy podpiszą z MOPS specjalny kontrakt.
Trzy niezależne badania pokazują, że obsadzenie dróg i ulic drzewami zmniejsza znacznie liczbę wypadków samochodowych.
W ramach nowego programu Kolej+ planowany jest powrót połączeń kolejowych do takich miast, jak Jastrzębie-Zdrój, Myślenice, Sokołów Podlaski czy Śrem.
Ruchy, które zajmują się tylko jednym problemem, albo tylko jednym rozwiązaniem, są skazane na niepowodzenie, ponieważ nie zdołają zapanować nad skutkami nie usuwając przyczyn.
Związkowcy z Castoramy walczą o podwyżkę w wysokości 900 zł brutto dla każdego pracownika. Złożyli do prokuratury zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa, bo firma nie podjęła rokowań w sporze zbiorowym.
Wybór i opracowanie Remigiusz Okraska i Adam Benon Duszyk
Pierwsze w dziejach zbiorowe wydanie najważniejszych tekstów Jana Wolskiego – działacza spółdzielczego i lewicowego, teoretyka i organizatora kooperacji pracy, wieloletniego orędownika wyzwolenia pracowników najemnych i tworzenia alternatyw gospodarczych poza etatyzmem i kapitalizmem, najdłużej żyjącego ucznia Edwarda Abramowskiego, jednego z nestorów demokratyczno-lewicowej opozycji wobec PRL, represjonowanego w „realnym socjalizmie”.
W 40-lecie śmierci Jana Wolskiego (1888-1975) ukazuje się pierwszy wybór jego tekstów poświęconych kooperacji pracy, spółdzielczości, samorządowi pracowniczemu, alternatywom wobec kapitalizmu i „centralnego planowania”. Prawie 700 stron i najważniejsze rozprawy Wolskiego: broszury wydane w latach 20. i 30., nigdy dotychczas niepublikowany rękopis z początku lat 20., maszynopisy z czasów okupacji hitlerowskiej, teksty zablokowane przez komunistyczną cenzurę. Całość opatrzona obszernym posłowiem prezentującym życie i dorobek Wolskiego.
Nie przegap! Niewielki nakład, zamów już dzisiaj!
Wolski popełnił rzecz w Polsce najstraszniejszą, wręcz towarzysko niedopuszczalną: pozostał sobą, żywym człowiekiem wśród martwych dusz. I dlatego musiał zejść na społeczny margines, przestać liczyć się zarówno na szczeblu rządzących dygnitarzy, jak i tych, którzy mieliby ochotę im dorównać, ale tymczasem ograniczają się do plotkowania w kawiarniach. Dla Wolskich nie ma miejsca w społeczeństwie z „Wesela” Wyspiańskiego dlatego, bo Wolscy proponują coś nowego, a społeczeństwo „Wesela” jest w swej istocie głęboko konserwatywne, niezależnie od różnic w orientacji ideologicznej i zaangażowaniu politycznym. Łatwiej przejść z katolicyzmu obrzędowego do marksizmu zrytualizowanego, aniżeli dopuścić możliwość faktycznego obalenia tradycyjnego podziału władzy na tych, co ją mają i na tych, którzy jej nigdy mieć nie będą.
prof. Aleksander Matejko, „Kultura” paryska 1971 r.
Był wybitnym socjalistą, chociaż w późniejszym okresie swego życia słowa „socjalizm” używał rzadko i nawet niechętnie. Uważał, że starły jego blask praktyki totalitarnych reżymów, przywłaszczających je sobie w sposób równie nieuprawniony jak bezceremonialny. Jego socjalistyczne przekonania nie pochodziły z jakiegokolwiek partyjnego przydziału. Wynikały z głębokich przemyśleń i ukształtowanego osobistym doświadczeniem przywiązania do wielkich haseł: Wolności, Równości i Braterstwa.
Jan Olszewski, przemówienie na pogrzebie Wolskiego w 1975 r.
Spis treści:
Od redaktora książki – Remigiusz Okraska
O zjednoczenie ruchu spółdzielczego w Polsce
O nowe formy dla nowych treści
Na dzień spółdzielczości. Pogadanka żołnierska
Z dziejów i doświadczenia włoskiej kooperacji pracy
Niezależność gospodarcza armii a spółdzielczość pracy
Podajmy sobie ręce (Spółdzielnie pomocy domowej)
O rewizję kompetencji w spółdzielniach klienckich opartych na pracy najemnej
Zasady i wytyczne spółdzielni pracy. Podręcznik instrukcyjny
Sprawa kooperacji pracy w Polsce
Do młodzieży o spółdzielczości (odczyt na Dzień Spółdzielczości)
Dla przyszłości. Piętnastolecie akcji pionierskiej na rzecz spółdzielczości pracy w Polsce 1924–1939
Problem spółdzielczości pracy handlowej
Garść postulatów programowych spółdzielczości inwalidzkiej
Spółdzielczy samorząd pracy
Część I. Anachronizm najemnictwa
Część II. Z doświadczeń i zagadnień organizacyjnych spółdzielczości pracy
Część III. Droga do socjalizmu. Program upowszechnienia spółdzielczości i uspółdzielczenia ustroju publicznego
Posłowie – dr Adam Benon Duszyk
Prawicowy populizm zostanie – ostrzegał autor książki już w latach 90. – wywołany przez elitarystyczny, odgórny charakter transformacji, który blokuje kanały artykulacji sprzeciwu społecznego, uniemożliwia dialog, nie prowadzi do odrodzenia zakładowej, lokalnej czy związkowej samoorganizacji.
Z wyliczeń Komisji Młodych OPZZ wynika, że pracownikom zatrudnionym za pensję minimalną co miesiąc brakuje nawet 1254 zł, by pokryć koszty przeżycia.
13 października w Poznaniu rozpocznie się II Socjalny Kongres Kobiet.
W ciągu trzech lat mają zniknąć ze sklepów w krajach Unii Europejskiej niektóre plastikowe jednorazówki – plastikowe sztućce, talerzyki, słomki i patyczki do uszu.
Z raportu przygotowanego na zlecenie Krajowego Sekretariatu Banków, Handlu i Ubezpieczeń NSZZ Solidarność wynika, że 90 proc. ankietowanych kobiet oraz 92 proc. ankietowanych mężczyzn pozytywnie oceniło ograniczenie handlu w niedziele. 53 proc. kobiet stwierdziło, że odczuwane przez nie zmęczenie zmniejszyło się; 36 proc. nie zaobserwowało zmian.
System ekonomiczno-społeczny współczesnego kapitalizmu oparty jest o kredyt. Gdyby nie instytucja kredytu, porządek społeczny w większości państw by się zawalił.
Sytuacja nie pozwala na samozadowolenie. Potencjał polityczny ruchów prospołecznych w większości krajów europejskich jest ograniczony – w walce o schedę po obecnym status quo populistyczni szowiniści są na uprzywilejowanej pozycji.
Kolor skóry jest grzechem pierworodnym, z którym muszą żyć do śmierci czarni Amerykanie. To piętno, którego nie da się zmyć czy odpokutować. Nie da się założyć białej skóry na rozmowę kwalifikacyjną. Białemu człowiekowi trudno sobie wyobrazić, jakie to uczucie, gdy zdajesz sobie sprawę, że twoje ciało, którego nie możesz nie zabrać ze sobą na rozmowę, jest twoim głównym obciążeniem.
Dodatkowo weźmiesz udział w losowaniu nagród i otrzymasz w prezencie wybrany numer archiwalny w wersji na czytniki ebooków.
Facebook
Twitter
