Rosnąca rywalizacja o ograniczone zasoby w dobie rosnących potrzeb spowoduje, że polityka wewnątrzunijna będzie jeszcze mniej zasadzać się na dialogu, deliberacji i kompromisach, a w coraz większym stopniu będzie polityką siły, nieczystej gry, wymuszeń i podporządkowywania słabszych państw interesom potęg. Jeśli chcemy dalej się rozwijać i budować podmiotowość Polski, to będziemy na coraz bardziej kolizyjnym kursie z Brukselą, ponieważ w jej interesie jest utrzymanie ścieżki „rozwoju zależnego” Polski, zacementowanie półperyferyjnego i podwykonawczego statusu polskiej gospodarki.

Nie obchodzi mnie, czy określasz się prawakiem, lewakiem, komunistą, faszystą, socjaldemokratą czy chadekiem. Interesuje mnie, czy jesteś zainteresowany przetrwaniem wspólnoty narodowej i wspierasz instytucję rodziny, czy walczysz o podmiotowość polityczną narodu i demokratyczną kontrolę władzy, czy domagasz się sprawiedliwego ładu społeczno-gospodarczego, kontestującego kapitalistyczną logikę nieustannej akumulacji.