Jarosław Tomasiewicz
Po dwakroć niepokorni. Szkice z dziejów polskiej lewicy patriotycznej
Jarosław Tomasiewicz
Po dwakroć niepokorni. Szkice z dziejów polskiej lewicy patriotycznej
Książka zawiera artykuły naukowe i teksty popularyzatorskie o rozmaitych postaciach, inicjatywach i trendach spod znaku „lewicy patriotycznej” czy „lewicy narodowej”. Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki, Edward Dembowski, Stanisław Brzozowski, Edward Abramowski, Adam Ciołkosz, Jan Hempel, Jan Stachniuk, Henryk Dembiński, Kazimierz Zakrzewski, Zygmunt Zaremba, Julian Brun-Bronowicz, niepodległościowy socjalizm, narodowy komunizm…
W dzisiejszych czasach utarło się wiązać wszelkie ruchy i ideologie lewicowe z dystansem czy nawet niechęcią do kwestii narodowej, eksponowaniem haseł internacjonalistycznych czy kosmopolitycznych, wspieraniem idei pluralizmu kulturowego. Dobrze więc się dzieje, iż coraz częściej przypomina się również te nurty lewicowe, które eksponowały mocno pierwiastki narodowe. Książka Jarosława Tomasiewicza przywołuje właśnie tego rodzaju postaci i idee przez nie głoszone. Postaci, których poglądy omawia Tomasiewicz są albo dziś mało znane czy wręcz zapomniane, ewentualnie omawiana przez Autora sfera ich aktywności ideowej jest poważnie zapoznana.
Z recenzji dr. hab. Rafała Łętochy
Żaden z nich nie był ortodoksem, niewolniczo odtwarzającym zapożyczone idee. Każdy szukał własnej drogi. Niepokorność, niedostosowanie, niezgoda – to łączy wszystkich. Wiele jednak ich dzieli. Spotkali się w tym tomie demokraci, socjaliści, syndykaliści, anarchiści, komuniści… Różnił ich stopień radykalizmu społecznego, stosunek do demokracji, preferowana taktyka. Jedni czerpali natchnienie z Ewangelii, drudzy wojowali z chrześcijaństwem. Rozmaicie rozumieli patriotyzm. Wszyscy nasi bohaterowie łączą „lewicową” walkę o postęp, równość, wolność i sprawiedliwość z ideami klasyfikowanymi dziś na ogół jako „prawicowe” – z patriotyzmem lub religijnością. Te heterodoksyjne elementy ich dziedzictwa na ogół zbywane są pełnym zakłopotania milczeniem.
Ze wstępu
Jarosław Tomasiewicz
Po dwakroć niepokorni. Szkice z dziejów polskiej lewicy patriotycznej
260 stron
Cena: ebook 14,99 zł
Wpłaty na zakup książki:
Stowarzyszenie „Obywatele Obywatelom”
Bank Spółdzielczy Rzemiosła,
ul. Moniuszki 6, 90-111 Łódź
numer konta:
78 8784 0003 2001 0000 1544 0001
z dopiskiem „Po dwakroć niepokorni”
Spis treści:
Od wydawcy
Zamiast wstępu
BIAŁE I CZERWONE
Ojczyzna i rewolucja. Polski niepodległościowy socjalizm i patriotyczny radykalizm XIX–XX w.
Między Grunwaldem i Lenino. Tendencje narodowokomunistyczne w Polsce
DWUNASTU
My z niego wszyscy (Adam Mickiewicz)
Król Duch wieczny rewolucjonista (Juliusz Słowacki)
Opowieść o Czerwonym Kasztelanicu (Edward Dembowski)
Płomienie (Stanisław Brzozowski)
Etyka i rewolucja (Edward Abramowski)
Religia bezpańska (Jan Hempel)
„Pierwsza brygada” pod czarno-czerwonym sztandarem (Kazimierz Zakrzewski)
Misjonarz rewolucji (Julian Brun-Bronowicz)
Między Gontyną a piecami Magnitogorska (Jan Stachniuk)
We wszystkim miłość (Henryk Dembiński)
Na posterunku (Adam Ciołkosz)
Prostym kursem (Zygmunt Zaremba)
Przegląd bibliografii
Książka zawiera artykuły naukowe i teksty popularyzatorskie o rozmaitych postaciach, inicjatywach i trendach spod znaku „lewicy patriotycznej” czy „lewicy narodowej”. Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki, Edward Dembowski, Stanisław Brzozowski, Edward Abramowski, Adam Ciołkosz, Jan Hempel, Jan Stachniuk, Henryk Dembiński, Kazimierz Zakrzewski, Zygmunt Zaremba, Julian Brun-Bronowicz, niepodległościowy socjalizm, narodowy komunizm…
W dzisiejszych czasach utarło się wiązać wszelkie ruchy i ideologie lewicowe z dystansem czy nawet niechęcią do kwestii narodowej, eksponowaniem haseł internacjonalistycznych czy kosmopolitycznych, wspieraniem idei pluralizmu kulturowego. Dobrze więc się dzieje, iż coraz częściej przypomina się również te nurty lewicowe, które eksponowały mocno pierwiastki narodowe. Książka Jarosława Tomasiewicza przywołuje właśnie tego rodzaju postaci i idee przez nie głoszone. Postaci, których poglądy omawia Tomasiewicz są albo dziś mało znane czy wręcz zapomniane, ewentualnie omawiana przez Autora sfera ich aktywności ideowej jest poważnie zapoznana.
Z recenzji dr. hab. Rafała Łętochy
Żaden z nich nie był ortodoksem, niewolniczo odtwarzającym zapożyczone idee. Każdy szukał własnej drogi. Niepokorność, niedostosowanie, niezgoda – to łączy wszystkich. Wiele jednak ich dzieli. Spotkali się w tym tomie demokraci, socjaliści, syndykaliści, anarchiści, komuniści… Różnił ich stopień radykalizmu społecznego, stosunek do demokracji, preferowana taktyka. Jedni czerpali natchnienie z Ewangelii, drudzy wojowali z chrześcijaństwem. Rozmaicie rozumieli patriotyzm. Wszyscy nasi bohaterowie łączą „lewicową” walkę o postęp, równość, wolność i sprawiedliwość z ideami klasyfikowanymi dziś na ogół jako „prawicowe” – z patriotyzmem lub religijnością. Te heterodoksyjne elementy ich dziedzictwa na ogół zbywane są pełnym zakłopotania milczeniem.
Ze wstępu
Spis treści:
Od wydawcy
Zamiast wstępu
BIAŁE I CZERWONE
Ojczyzna i rewolucja. Polski niepodległościowy socjalizm i patriotyczny radykalizm XIX–XX w.
Między Grunwaldem i Lenino. Tendencje narodowokomunistyczne w Polsce
DWUNASTU
My z niego wszyscy (Adam Mickiewicz)
Król Duch wieczny rewolucjonista (Juliusz Słowacki)
Opowieść o Czerwonym Kasztelanicu (Edward Dembowski)
Płomienie (Stanisław Brzozowski)
Etyka i rewolucja (Edward Abramowski)
Religia bezpańska (Jan Hempel)
„Pierwsza brygada” pod czarno-czerwonym sztandarem (Kazimierz Zakrzewski)
Misjonarz rewolucji (Julian Brun-Bronowicz)
Między Gontyną a piecami Magnitogorska (Jan Stachniuk)
We wszystkim miłość (Henryk Dembiński)
Na posterunku (Adam Ciołkosz)
Prostym kursem (Zygmunt Zaremba)
Przegląd bibliografii
Dzieje życia i twórczości Edwarda Abramowskiego
Z okazji setnej rocznicy śmierci i sto pięćdziesiątej rocznicy urodzin Edwarda Abramowskiego przygotowaliśmy pierwsze wznowienie pionierskiej i najlepszej biografii jednego z najważniejszych polskich myślicieli, wydanej dotychczas tylko raz, w roku 1933. Biografia i poglądy Abramowskiego są tu opisane przez jego bliskiego współpracownika m.in. na podstawie unikatowych materiałów (osobiste listy, wspomnienia przyjaciół, dokumenty), do których żaden inny biograf nie miał dostępu.
Abramowski nie zadowalał się nigdy swą twórczością naukową czy literacką. Był nie tylko uczonym i myślicielem tęskniącym za przeniknięciem zagadki bytu, umysłowością, którą mierzyć należy miarą europejską, był również gorącym bojownikiem o nowe formy życia, walczącym i nieustępliwym, pełnym własnych świetnych koncepcji, utopistą marzącym o Królestwie Bożym na ziemi, wierzącym w braterstwo ludzi, w moc twórczą i nieśmiertelną czynu.
prof. Konstanty Krzeczkowski
Jest to najstarsza całościowa próba omówienia biografii i synteza poglądów Abramowskiego. I zarazem, w przekonaniu piszącego te słowa, najlepsza z nich; takie przeświadczenie stoi zresztą za decyzją i wysiłkami na rzecz jej wznowienia po wielu dekadach. Abramowskiemu poświęcono sporo książek i krótszych omówień. Trudno jednak powiedzieć, aby któraś z późniejszych publikacji wnosiła istotne nowatorskie ustalenia, szczególnie o charakterze biograficznym. Wszystkie one w zasadzie powielały narrację Krzeczkowskiego.
Remigiusz Okraska – pomysłodawca i redaktor książki
Konstanty Krzeczkowski (1879–1939) – wybitny polski naukowiec, profesor Szkoły Głównej Handlowej i kierownik jej Zakładu Polityki Społecznej, wiceszef Instytutu Gospodarki Społecznej, światowej klasy teoretyk ubezpieczeń społecznych, jeden z czołowych polskich naukowców z dziedziny polityki społecznej; zajmował się także statystyką, badaniem społeczności i grup robotniczych oraz warunków mieszkaniowych w polskich miastach II RP. Działacz społeczny, współtwórca „Poradnika dla samouków” i innych inicjatyw oświatowych. Działacz socjalistyczny, członek Polskiej Partii Socjalistycznej oraz PPS – Lewica. Współpracownik Edwarda Abramowskiego, członek kierownictwa tworzonego przez niego ruchu „kół etycznych”. W II RP badacz i popularyzator dorobku Abramowskiego, m.in. autor pierwszej biografii myśliciela (1933) oraz redaktor czterotomowego zbioru jego pism społeczno-politycznych (1924–1928).
Rok wydania 2018
Liczba stron 216
Spis treści:
I. Pochodzenie. Rodzina. Dzieciństwo
II. Lata szkolne w Warszawie
III. Studia uniwersyteckie
IV. Polityk i działacz praktyczny
V. Emigracja
VI. Epoka utopizmu
VII. Okres porewolucyjny
VIII. Lata wojny. Ostatnie lata życia
IX. Człowiek, uczony, działacz
X. Poglądy psychologiczne i filozoficzne
XI. Badania socjologiczne
XII. Teoria socjalizmu. Socjalizm bezpaństwowy
XIII. Spółdzielczość
XIV. Nowa etyka
XV. Noty
XVI. Bibliografia pism Edwarda Abramowskiego
XVII. Nekrologi, wspomnienia i opracowania
XVIII. Posłowie do wznowienia książki – Remigiusz Okraska