Nowe badania wykazały, że prawa pracownicze należą do najsłabiej chronionych praw człowieka na świecie.

Jak informuje portal naukawpolsce.pl, wyniki stanowią część nowego raportu opublikowanego w ramach CIRIGHTS Data Project, największego na świecie zbioru danych dotyczących praw człowieka. Od roku 1981 w ramach projektu sporządza się ranking krajów na całym świecie pod względem poszanowania praw człowieka, tworząc coroczny „raport” na temat 25 praw człowieka uznawanych na arenie międzynarodowej.

Według najnowszego raportu, opublikowanego w „Human Rights Quarterly”, pięć krajów z najlepszymi wynikami ogólnymi to Kanada, Szwecja, Nowa Zelandia, Norwegia i Portugalia. Pięć krajów o najniższych wynikach ogólnych to Iran, Syria, Korea Północna, Chiny i Irak.

Prawa pracownicze, w tym prawo do tworzenia związków zawodowych i prawo do rokowań zbiorowych należą do najsłabiej chronionych praw człowieka. Jak napisali autorzy raportu, prawa pracownicze „zawsze są w pewnym stopniu łamane”. Choć jednak demokratyczne i bogate kraje rzekomo chronią prawa pracownicze bardziej niż inne, nierówności ekonomiczne wzrosły niemal wszędzie.

Projekt współprowadzi David Cingranelli, profesor nauk politycznych na Binghamton University. „Wcześniejsze badania pokazują, że jest mało prawdopodobne, aby rządy chroniły prawa do odpowiedniej płacy minimalnej, bezpieczeństwa i higieny pracy lub rozsądnych ograniczeń godzin pracy (w tym dobrowolnej pracy w godzinach nadliczbowych), chyba że pozwolą pracownikom na tworzenie niezależnych związków zawodowych i rokowania zbiorowe” – powiedział Cingranelli. – „Innymi słowy, prawo do tworzenia związków zawodowych, rokowań i strajku to prawa o podstawowym znaczeniu (gateway rights). Jeśli będą chronione, prawdopodobnie chronione będą również wszystkie inne prawa pracownicze. Jednak na całym świecie prawa te są ograniczane”.

W poniedziałek, 20 maja 2024 r. o godz. 10:30 na terenie DS Kamionka miało odbyć się spotkanie negocjacyjne pomiędzy strajkującymi studentkami i studentami a delegacją władz uniwersyteckich. Osoby okupujące Kamionkę przygotowały w budynku przestrzeń do rozmowy oraz zaprosiły przedstawicieli mediów do wzięcia w niej udziału.

Na miejscu zjawili się rektor elekt Piotr Jedynak, kanclerka Monika Harpula, zastępca kanclerza ds. administrowania nieruchomościami Marek Uliński oraz rzecznik prasowy UJ Adam Koprowski.

Po rozpoczęciu przez studentów spotkania, rzecznik prasowy zaczął wypraszać reporterów z sali. Po opuszczeniu przez media budynku studenci przerwali swoje wypowiedzi i zaapelowali do władz o ponowne wpuszczenie mediów. Przedstawiciele władz, mimo braku takich ustaleń w trakcie rozmów na Collegium Novum z soboty, odmówili udziału w negocjacjach w obecności kamer oraz mikrofonów i opuścili budynek. Wraz z wyjściem władz z budynku (10:33) na oficjalnych kanałach UJ pojawiło się oświadczenie, które wyraża silną dezaprobatę w stosunku do pokojowego strajku okupacyjnego Kamionki i zrywa wszelkie rozmowy z okupującymi. Co warto zauważyć, oświadczenie pojawiło się w trakcie tego krótkiego spotkania, co sugeruje, że od początku ze strony władz nie było woli pojednania się ze strajkującymi.

Studentki i studenci ruszyli za przedstawicielstwem po schodach, skandując „wpuścić media” i „dość polityki zamkniętych drzwi”. Dookoła władz zebrała się grupa dziennikarzy, prowadząc z nimi wywiad, w tym czasie studentki i studenci rozpoczęli spontaniczną pikietę pod budynkiem kamionki, wygłaszając przemówienia.

Po godz. 13:00 na skrzynce mailowej krakowskiego KMIP pojawił się komunikat od Adama Koprowskiego. Była to kolejna próba zastraszenia pokojowo strajkujących studentek i studentów. W liście studentki i studenci wezwani zostali do opuszczenia budynku, stwierdzono, że osoby, które nie wyjdą z niego dobrowolnie, „pozostają w nim na własne ryzyko z pełną świadomością konsekwencji prawnych, odpowiedzialności karnej i cywilnej”.

Po 16:00 z polecenia władz uniwersyteckich w okolicach DS Kamionka pojawiła się prywatna firma ochroniarska oraz pracownicy techniczny uniwersytetu. Po jakimś czasie wkroczyli do akademika i rozpoczęli wymianę zamków w drzwiach wejściowych. Następnie pozbawili studentów prądu – wyłączyli bezpieczniki, a skrzynkę elektryczną zamknęli na klucz. Studenci i studentki są obecnie pozbawieni prądu, a ochrona przebywa cały czas na terenie Kamionki, wywołując uczucie dyskomfortu w uczestnikach okupacji. Mimo wszystko, uczestnicy strajku nie rezygnują z okupacji, otrzymują wsparcie studentów, pracowników naukowych, mieszkańców osiedla oraz wielu organizacji i fundacji niezwiązanych bezpośrednio ze strajkiem. Serdecznie zapraszają wszystkich chętnych do wzięcia udziału w okupacji! Kamionka zostaje!

Informacje o celu akcji studentów znajdziesz tutaj: https://nowyobywatel.pl/2024/05/18/policja-przeciw-studentom/

Szykują się kolejne sytuacje, w których rozbudowa sieci dróg pogrzebie szanse na rewitalizację nieczynnych linii kolejowych.

Planowana przez Wielkopolski Zarząd Dróg Wojewódzkich północno-wschodnia obwodnica Kościana ma przerwać linię kolejową Kościan – Gostyń, którą pociągi pasażerskie jeździły do 1991 r. Przerwanie toru nową drogą utrudni przywrócenie tej linii do życia, a zapewniała ona najkrótsze połączenie Gostynia z Poznaniem.

Również w Wielkopolsce planowana przez Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad modernizacja drogi 24 ma przerwać nieczynną linię Poznań – Pniewy – Międzychód.

Będą to kolejne przypadki, gdy rozbudowa dróg odbywa się kosztem infrastruktury kolejowej, poważnie utrudniając lub wręcz uniemożliwiając powrót kolei w przyszłości. Przypomnijmy, że tylko w ostatnich latach śladem linii kolejowych poprowadzono na Pomorzu Zachodnim drogę krajową 26 w Myśliborzu i drogę wojewódzką 151 w Barlinku, a między tymi miastami nieczynną linię przerwano drogą ekspresową S3.

Karol Trammer

Tekst pochodzi z dwumiesięcznika „Z Biegiem Szyn” (nr 3/130 maj-czerwiec 2024)
https://www.zbs.net.pl Zdjęcie w nagłówku tekstu: fot. Karol Trammer

Ministerstwo Rozwoju i Technologii poinformowało, że rząd zrezygnował z pieniędzy z Krajowego Planu Odbudowy, które miały być przeznaczone na wsparcie produkcji substancji krytycznych w Polsce.

Jak pisze „Dziennik Gazeta Prawna”, rząd wycofał się z opracowania listy leków krytycznych, której przedstawienie było warunkiem otrzymania pieniędzy z KPO na wsparcie wytwarzania leków w Polsce. W ocenie Ministerstwa Rozwoju i Technologii decyzja o rezygnacji z dalszych prac nad listą jest podyktowana stanowiskiem branży, która podnosiła problem zbyt krótkich terminów na rozliczenie projektów oraz niezadowoleniem ze wskazanej w KPO formy pomocy, czyli pożyczek zamiast grantów. Branża farmaceutyczna jest jednak zaskoczona taką decyzją i twierdzi, że wcale nie chciała wyrzucać pomysłu do kosza.

Rząd wycofał się z opracowania listy leków krytycznych, której przedstawienie było warunkiem otrzymania 139,5 mln euro z KPO. Przygotowanie listy oraz poprzedzających ją regulacji prawnych było konieczne do uruchomienia wypłat na rozwój infrastruktury służącej do wytwarzania w Polsce aktywnych substancji farmaceutycznych (API) do produkcji leków. Nad listą od 2021 roku pracował ministerialny Zespół ds. aktywnych substancji farmaceutycznych. Na liście tej znalazły się m.in. leki przeciwzakrzepowe (m.in. enoksyparyna sodowa, rywaroksaban), leki przeciwcukrzycowe (m.in. insuliny, metformina), leki o działaniu przeciwbólowym (m.in. paracetamol, ibuprofen), antybiotyki (m.in. amoksycylina + kwas klawulanowy, ceftriakson, wankomycyna czy meropenem), czy też leki onkologiczne (m.in. pembrolizumab, ipilimumab czy cetuksymab). 31 z tych substancji czynnych to API wytwarzane chemicznie, a 21 biologicznie.

Producenci są zaskoczeni rezygnacją z unijnego wsparcia, a decyzję rządu oceniają jako zaprzepaszczenie szansy na zapewnienie Polakom bezpieczeństwa lekowego.