Samorządowcy ostrzegają przed likwidacjami

Samorządowcy ostrzegają przed likwidacjami

Samorządowcy z gmin, gdzie znajdują się duże elektrownie węglowe, przestrzegają Tuska przed negatywnymi skutkami likwidacji zakładów.

Jak informuje radio RMF, 5 listopada w Kozienicach odbyło się spotkanie samorządowców z terenów, na których działają duże elektrownie węglowe. Wyrazili na nim obawy dotyczące skutków szybkiej i nagłej transformacji energetycznej. Uważają, że na terenie 13 samorządów, gdzie działają duże elektrownie węglowe, zagrożonych likwidacją wskutek transformacji jest ponad 11 proc. miejsc pracy – widmo utraty zatrudnienia i dochodów dotyczy 30 tys. osób.

Samorządowcy domagają się pilnego spotkania z Tuskiem. Uważają, że przyspieszona transformacja energetyczna to wielkie zagrożenie dla ich gmin, ich mieszkańców, lokalnej sytuacji gospodarczej oraz wpływów podatkowych do budżetów samorządów. Elektrownie węglowe są kluczowymi pracodawcami i źródłem dochodu na takich terenach. Zaktualizowany Krajowy plan na rzecz energii i klimatu przewiduje duże przyspieszenie procesu zamykania elektrowni węglowych. Może to nastąpić już na początku 2026 r., zamiast wcześniej zapowiadanego roku 2030.

Zdaniem samorządowców wcześniejsze zamykanie elektrowni oznacza zwolnienia tysięcy pracowników branży energetycznej, problemy z dostawami ciepła dla mieszkańców, spadki dochodów samorządów i zwiększenie bezrobocia. Nieprzypadkowo spotkanie odbyło się w Kozienicach. W tej miejscowości elektrownia jest jedynym dużym pracodawcą. Zatrudnia 2 tys. osób, co oznacza, że 20% dorosłych mieszkańców pracuje w elektrowni węglowej.

Samorządowcy domagają się spotkania z premierem oraz ministrami aktywów państwowych, finansów, klimatu i środowiska oraz przemysłu.

Dział
Aktualności
Wcześniej informowaliśmy o…

Pociągi po staremu

Pociągi po staremu

Duży przewoźnik pasażerski nie wymieni starych pociągów na nowe, choć obiecywano tak w programie KPO.

Jak informuje „Dziennik Gazeta Prawna”, największy polski kolejowy przewoźnik pasażerski, czyli Polregio, ma stary i zużyty tabor. Średni wiek jego pociągów to ponad 40 lat. W tym czasie np. średni wiek składów Kolei Dolnośląskich wynosi 4 lata. Stan taboru Polregio miał ulec znaczącej poprawie dzięki środkom z Krajowego Planu Odbudowy. Okazuje się, że niewiele z tego wyniknie.

Wiosną rozstrzygnięto konkurs w Centrum Unijnych Projektów Transportowych. Polregio informowało wtedy, że zostało zaakceptowanych 10 wniosków firmy o dofinansowanie za 780 milionów złotych zakupu 98 pociągów. Nowe informacje mówią, że za środki z KPO spółka będzie mogła kupić jedynie 36 pociągów. „Dziennik Gazeta Prawna” informuje, że po aktualizacji KPO pozostały na liście tylko 3 z 10 wniosków na unowocześnienie taboru Polregio.

Przyczyny są dwie. Po pierwsze długotrwałe blokowanie polskich środków KPO przez UE znacznie skróciło czas realizacji zadania, co oznacza, że nie jest to możliwe lub obarczone dużym ryzykiem niedotrzymania terminów. Po drugie, w związku z powyższymi kwestiami oraz innymi czynnikami ze wsparcia inwestycji wycofały się władze województw. W pierwotnej wersji projektu miały one zapewnić wymagany wkład własny na zakup pociągów. Na realizację projektów obecnie zdecydowały się tylko trzy województwa: wielkopolskie, łódzkie i warmińsko-mazurskie. Pozostałych sześć wycofało się z tego.

Podwójne standardy jakości

Podwójne standardy jakości

Nowy raport wykazał, że wielkie koncerny oferują „te same” produkty w jakości gorszej w mniej zamożnych krajach.

Jak informuje portal Dla Handlu na podstawie agencji Reutera, najnowszy raport organizacji Access to Nutrition Initiative wykazał, że wielkie koncerny spożywcze oferują w biedniejszych krajach produkty o niższej wartości odżywczej, choć sprzedawane pod tą samą marką, co lepsze produkty oferowane na zamożniejszych rynkach.

Organizacja badała produkty 30 dużych firm, w tym globalnych potentatów typu Nestlé, Pepsico, Unilever. Było to pierwsze badanie, w którym uwzględniono kontekst podziału na kraje o niskich i wysokich dochodach. Na podstawie zestandaryzowanej procedury dotyczącej wartości odżywczych produktu wykazano, że produkty oferowane na rynki krajów zamożnych osiągnęły średnią ocenę 2,3 punktów w skali 0-5. Natomiast ich odpowiedniki oferowane w krajach uboższych zyskały średnią ocenę w wysokości 1,8.

„W najbiedniejszych krajach świata, gdzie te firmy są coraz bardziej obecne, sprzedają produkty mniej zdrowe” – powiedział Mark Wijne, dyrektor ds. badań w Access to Nutrition Initiative.

Gorsza jakość produktów i mniejsze wartości odżywcze nie są tylko niższymi kosztami dla firm. To także wpływ na zdrowie konsumentów oraz zdrowie publiczne. Na przykład gorszej jakości składniki w wielu produktach są współodpowiedzialne za skutki takie, jak choćby otyłość.

W odlewni źle się dzieje

W odlewni źle się dzieje

„Solidarność” zawiadomiła Państwową Inspekcję Pracy, że w Odlewni Zawiercie łamane są prawa pracownicze.

Jak informuje portal Tysol.pl, na wniosek zakładowej „Solidarności” wszczęto kontrolę PIP w Odlewni Zawiercie. Zakład od dwóch lat należy do chińskiej Meide Group. Jak twierdzi liderka zakładowej „Solidarności”, Małgorzata Adamczyk, pod rządami nowego właściciela znacznie pogorszyły się warunki pracy.

Kontrola PIP już potwierdziła kiepski stan wielu maszyn i urządzeń, w tym zdemontowanie osłon ochronnych mających przeciwdziałać obrażeniom u pracowników. Jedna z linii produkcyjnych została sprowadzona przez nowego właściciela z Chin i nie posiada stosownych atestów UE.

Niezadowolenie wywołuje także polityka płacowa. „Pracodawca tak oblicza nasze pensje, że bez względu na to, jakie normy wyrobimy, i tak zarabiamy na poziomie płacy minimalnej, do której wliczana jest także premia. To efekt tego, że mamy bardzo niskie stawki zasadnicze” – mówi Małgorzata Adamczyk.

Jednak najwięcej kontrowersji budzi kwestia obciążenia organizmów zatrudnionych osób. Kobiety, które stanowią większość 320-osobowej załogi zakładu, zajmują się m.in. pakowaniem żeliwnych łączników. Są one ustawiane do wysokości 1,3 metra w opakowaniach o ciężarze 18, 20 i 24 kilogramów. Tymczasem przepisy BHP stanowią, że w przypadku stałego przenoszenia ciężarów nie mogą one ważyć więcej niż 12 kg, jeśli zajmują się tym kobiety. Inspektorzy PIP ustalili, że w Odlewni Zawiercie są stanowiska, na których kobiety muszą w taki sposób ustawiać w trakcie zmiany opakowania o łącznej masie nawet 2 ton.