(1860-1925) – szwedzki polityk lewicowy, współtwórca Sveriges socialdemokratiska arbetareparti – Szwedzkiej Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej, pierwszego dużego ugrupowania lewicowego w tym kraju. Dziennikarz prasy lewicowej i związkowej, od roku 1896 nieprzerwanie do śmierci poseł z ramienia partii socjaldemokratycznej. Był ministrem spraw zagranicznych i ministrem finansów, a także premierem lewicowego rządu w latach 20. Zdecydowany krytyk bolszewików i ich rządów w ZSRR, zwolennik reformistycznego nurtu w ruchu socjalistycznym i demokratycznej drogi do socjalizmu. W roku 1921 laureat Pokojowej Nagrody Nobla. Uważany za „ojca” szwedzkiej socjaldemokracji i twórcę zrębów skandynawskiego modelu państwa socjalnego.
Liberalizm deklaruje wolność pracy, ale robotnik nadal musi pracować za głodową pensję, która jest mu oferowana, ponieważ nie może czekać, aż ktoś kupi siłę jego rąk drożej. Wszędzie wygląda to tak samo: wolność na papierze i w teorii, ale w praktyce nadal silny całkowicie dominuje ekonomicznie nad słabszym.
Patronite
Facebook
Twitter
