Tak się jakoś zwyczajowo utarło, że są prace lepsze i gorsze, mniej i bardziej szanowane, lepiej lub gorzej opłacane. I tak się utarło, że w gastronomii jest „gorsza” praca. Tam się pracuje przez chwilę, w drodze po coś lepszego. Tak widzą to inteligencja i klasa średnia. Pracowałem w polskiej gastronomii kilkanaście lat. Na zmywaku, na kasie, na kuchni, na barze. Chcę pokazać wam punkt widzenia ludzi z branży.

Takiego konserwatyzmu potrzebujemy obecnie. Powrotu do tradycyjnego sposobu odżywiania, w którym podstawą są wyroby roślinne, mięso jest czymś jedzonym od święta, a wszystkie produkty się szanuje i oszczędza. Promowanego przez ludowe świetlice, kuchnie i programy społeczne, budowane zarówno od dołu, jak i od góry. Ludowego ruchu konsumenckiego, będącego jednocześnie radykalnym ruchem politycznym, żądającym twardo i nieustępliwie zmian systemowych w krajowej i światowej polityce żywnościowej, tak, by przestała być wojną przeciwko słabym.