(ur. 1948) – prof. dr hab., historyk i działacz spółdzielczości. Prowadzi badania z zakresu historii społecznej i gospodarczej Polski XVIII-XX w., historii polskiego ruchu spółdzielczego, kultury polskiej i europejskiej. W latach 1974-1997 pracowała w Spółdzielczym Instytucie Badawczym, kierowała Zakładem Historii Ruchu Spółdzielczego. Aktualnie zatrudniona na Uniwersytecie Przyrodniczo-Humanistycznym w Siedlcach, kieruje Ośrodkiem Studiów Europejskich oraz Katedrą Studiów Interdyscyplinarnych Europy Środkowo-Wschodniej. Członek Komisji Historii Kobiet Komitetu Nauk Historycznych PAN, KNH PAN oraz Rady Konsultacyjno-Programowej Krajowej Rady Spółdzielczej. Współpracuje z International Co-operative Alliance oraz prasą spółdzielczą. Wiceprezes ogólnopolskiego Towarzystwa Spółdzielców. Ważniejsze publikacje: „Pod spółdzielczym sztandarem. Historia polskiej spółdzielczości do 1982 r.” (1985), „Burzymy – tworząc. Spółdzielczość robotnicza na ziemiach polskich przed 1939 r.” (1991), „Z tradycji polskiej spółdzielczości w II Rzeczypospolitej (Idee – Fakty – Dokonania)” (1992), „Związki ruchu emancypacji kobiet ze spółdzielczością na ziemiach polskich przed 1939 r.” (1993), „Przeobrażenia polskiej spółdzielczości w latach 1989-1994” (1995), „Stanisław Staszic – prekursor spółdzielczości rolniczej” (2004), „Pomoc czy przeszkoda? Rola tradycji w odbudowie polskiej spółdzielczości” (red., 2004).