Patronite
Facebook
Twitter
Joanna Duda-Gwiazda
Krótki kurs nowomowy
Joanna Duda-Gwiazda
Krótki kurs nowomowy
„Krótki kurs nowomowy” jest kompletem felietonów legendarnej działaczki pierwszej „Solidarności”, Joanny DudyGwiazdy, napisanych w latach 2001-2013 dla czasopisma społecznopolitycznego „Nowy Obywatel”. Zawartą w tomie publicystykę tak podsumował autor wstępu, prof. Zdzisław Krasnodębski: Lewicowość autorki łączy się z przywiązaniem do narodowej suwerenności i sceptycyzmem wobec brukselskiej biurokracji. Duda-Gwiazda odrzuca natomiast „lewicowość”, która oznaczałaby obronę komunistycznej przeszłości czy pochwałę dawnych donosicieli. Jest rzeczą charakterystyczną dla III RP, że na scenie politycznej nie znalazło się miejsce dla ludzi o podobnych poglądach.
Spis treści:
- Od wydawcy
- Wstęp – Listy z arki Noego – Zdzisław Krasnodębski
- Technoludki w epoce postindustrialnej
- Wolny rynek
- Prawo naturalne
- Umowa z Unią
- Chłop potęgą jest i basta
- Opinia publiczna
- Akcja charytatywna
- Komputer zastąpi…
- Bierni palacze żyją krócej
- Azjaci na drzewo
- Obywatel wyborca
- Ukrzywdził nas wróg
- Kult Cargo
- Piaskownica
- Inteligencja
- Kuchnia polityczna
- Życie jest piękne
- Wariacje na temat końca świata
- Strażnicy Pamięci
- Krótki kurs historii nowomowy
- Przebaczenie, dialog, tolerancja
- W pogoni za użytecznością
- Żaby w ciepłej wodzie
- Jak przetrwać wybory?
- Należy się
- Mały manipulo
- Ogniwo pośrednie
- Murzynka-szabesgojka
- Nauki ścisłe stosowane
- Kreskówki a sprawa polska
- Zdechłe ryby
- Prywatny detektyw
- Żona ma wpływ na męża
- Pomógł mi prezydent Putin
- Schody do nieba
- Mąż stanu ma rację stanu
- O czym nie mówią ekolodzy
- Kryteria zmian
- Prawo prawem, a sprawiedliwość musi być
- Pożytki z lenistwa
- Naprzód czy wstecz?
- Terror tragizmu i patosu
- Kosmopolici z pokolenia JP II
- Obamomania
- Złoty wiek ignorancji
- Człowiek Roku
- Diabeł sprawiedliwości
- Nowa logika
- Rozmyślania o pieniądzach
- Miraże słodkiego życia na kominie
- Podróże kształcą
- Ewangelia według Judasza
- Postępowe dogmaty
- Oszustwa
- Proste pytanie – dlaczego?
- Silva rerum
- Telewizja prawdę ci powie
- Historia „magistra vitae”
- Polska podzielona
- Naród jak ten kloc z ołowiem
- Po wyborach
- O czym warto pomyśleć
- Duperele i inne
- Europeistyka
- Antypody
- Empatia
- Vox populi, vox Dei
- Wielki szort
- Węgry naszym sojusznikiem
- Teoria Darwina
- Friedmanizm
- Fasolka niepodległości
- Bieg o puchar rotmistrza Witolda Pileckiego
- Naród polski – wszyscy obywatele Rzeczypospolitej
- Utopie doktryny szoku
Gwiazdozbiór w „Solidarności” – wersja papierowa
Wywiad-rzeka z legendarnymi działaczami Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża i „Solidarności”, redaktorami pism „Robotnik Wybrzeża” i „Poza Układem”. Ponad 500 stron tekstu + kilkadziesiąt kolorowych fotografii.
Dwudziesta rocznica wyborów z czerwca 1989 r. była idealnym momentem, by przedstawić opinie, które w wolnej Polsce były marginalizowane. Temu miała służyć wydana w 2009 r. książka „Gwiazdozbiór w Solidarności” – wywiad-rzeka z Joanną i Andrzejem Gwiazdami, założycielami Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża oraz liderami pierwszej „Solidarności”.
Te czołowe postaci pierwszej „Solidarności” na przestrzeni ostatnich dwóch dekad były praktycznie nieobecne w mediach. Ostatnio się to zmienia, jednak ich poglądy przywoływane są bardzo wybiórczo. Nic dziwnego: Gwiazdowie byli równie konsekwentni w postulatach rozliczenia systemu komunistycznego, jak i w krytyce polskiego modelu kapitalizmu. Ostro oceniali historyczną rolę Lecha Wałęsy nie tylko z powodu jego dwuznacznych związków ze Służbą Bezpieczeństwa, ale także z uwagi na niedemokratyczny sposób kierowania „Solidarnością” oraz zdradę interesów środowisk pracowniczych przez rządy tworzone pod jego patronatem.
Przypomnienia drogi życiowej, postaw i poglądów Joanny i Andrzeja Gwiazdów na przestrzeni ostatnich kilku dekad podjęło się środowisko pisma „Obywatel”. Pierwszym krokiem było wydanie książki „Poza Układem. Publicystyka polityczna z lat 1988-2006”, której nakład rozszedł się błyskawicznie pomimo niemal totalnego braku medialnych wzmianek o niej. 4 czerwca 2009 r., dokładnie dwadzieścia lat od wyborów będących konsekwencją porozumień Okrągłego Stołu, ukazał się zapis rozmów z legendami opozycji antykomunistycznej, wzbogacony o wybór rozmaitych unikalnych materiałów dotyczących ich życia i działalności. W ich barwnych, pełnych anegdot opowieściach sporo jest opinii zwanych kontrowersyjnymi, i to dla bardzo wielu uczestników życia publicznego, nie tylko tych, z których krytyką Gwiazdowie są kojarzeni. Właśnie ten subiektywny ton stanowi największą wartość książki.
Pomijając znaczną zbieżność poglądów redaktorów „Obywatela” z tym nurtem opozycji, który współtworzyli Gwiazdowie, uważaliśmy, że głęboko nienormalny, jeśli nie wręcz absurdalny jest tak znikomy udział tych dawnych liderów Wolnych Związków Zawodowych i „Solidarności” w debacie publicznej, a co za tym idzie – znajomość ich faktycznych poglądów – tak we wstępie do książki wyjaśnia decyzję o jej wydaniu Remigiusz Okraska, redaktor naczelny „Nowego Obywatela” oraz autor rozmowy z bohaterami książki.
