Z okazji setnej rocznicy śmierci i sto pięćdziesiątej rocznicy urodzin Edwarda Abramowskiego przygotowaliśmy pierwsze wznowienie pionierskiej i najlepszej biografii jednego z najważniejszych polskich myślicieli, wydanej dotychczas tylko raz, w roku 1933. Biografia i poglądy Abramowskiego są tu opisane przez jego bliskiego współpracownika m.in. na podstawie unikatowych materiałów (osobiste listy, wspomnienia przyjaciół, dokumenty), do których żaden inny biograf nie miał dostępu.

Abramowski nie zadowalał się nigdy swą twórczością naukową czy literacką. Był nie tylko uczonym i myślicielem tęskniącym za przeniknięciem zagadki bytu, umysłowością, którą mierzyć należy miarą europejską, był również gorącym bojownikiem o nowe formy życia, walczącym i nieustępliwym, pełnym własnych świetnych koncepcji, utopistą marzącym o Królestwie Bożym na ziemi, wierzącym w braterstwo ludzi, w moc twórczą i nieśmiertelną czynu.

prof. Konstanty Krzeczkowski

Jest to najstarsza całościowa próba omówienia biografii i synteza poglądów Abramowskiego. I zarazem, w przekonaniu piszącego te słowa, najlepsza z nich; takie przeświadczenie stoi zresztą za decyzją i wysiłkami na rzecz jej wznowienia po wielu dekadach. Abramowskiemu poświęcono sporo książek i krótszych omówień. Trudno jednak powiedzieć, aby któraś z późniejszych publikacji wnosiła istotne nowatorskie ustalenia, szczególnie o charakterze biograficznym. Wszystkie one w zasadzie powielały narrację Krzeczkowskiego.

Remigiusz Okraska – pomysłodawca i redaktor książki

Konstanty Krzeczkowski (1879–1939) – wybitny polski naukowiec, profesor Szkoły Głównej Handlowej i kierownik jej Zakładu Polityki Społecznej, wiceszef Instytutu Gospodarki Społecznej, światowej klasy teoretyk ubezpieczeń społecznych, jeden z czołowych polskich naukowców z dziedziny polityki społecznej; zajmował się także statystyką, badaniem społeczności i grup robotniczych oraz warunków mieszkaniowych w polskich miastach II RP. Działacz społeczny, współtwórca „Poradnika dla samouków” i innych inicjatyw oświatowych. Działacz socjalistyczny, członek Polskiej Partii Socjalistycznej oraz PPS – Lewica. Współpracownik Edwarda Abramowskiego, członek kierownictwa tworzonego przez niego ruchu „kół etycznych”. W II RP badacz i popularyzator dorobku Abramowskiego, m.in. autor pierwszej biografii myśliciela (1933) oraz redaktor czterotomowego zbioru jego pism społeczno-politycznych (1924–1928).

Rok wydania 2018

Liczba stron 216

Spis treści:

I. Pochodzenie. Rodzina. Dzieciństwo

II. Lata szkolne w Warszawie

III. Studia uniwersyteckie

IV. Polityk i działacz praktyczny

V. Emigracja

VI. Epoka utopizmu

VII. Okres porewolucyjny

VIII. Lata wojny. Ostatnie lata życia

IX. Człowiek, uczony, działacz

X. Poglądy psychologiczne i filozoficzne

XI. Badania socjologiczne

XII. Teoria socjalizmu. Socjalizm bezpaństwowy

XIII. Spółdzielczość

XIV. Nowa etyka

XV. Noty

XVI. Bibliografia pism Edwarda Abramowskiego

XVII. Nekrologi, wspomnienia i opracowania

XVIII. Posłowie do wznowienia książki – Remigiusz Okraska

Ci, których kolorowy pociąg z napisem „transformacja” powiózł wesoło daleko w przód, nie są w stanie po prawie trzech dekadach zrozumieć, że ta sama zmiana zostawiła daleko w tyle setki tysięcy czy miliony ludzi, z większych i małych ośrodków. Nikogo z beneficjentów sytuacji nie interesowały losy pana Heńka z prywatyzowanej huty, pani Marioli z niepotrzebnego nagle osiedlowego magla czy pana Zdzisława z zamykanej odlewni. Po co, skoro kolorowy pociąg pędził przed siebie w stronę Europy, a żeby z niego nie wypaść, trzeba było mocno trzymać się na zakrętach? Trudno odwracać się w pędzie.

Plan Balcerowicza był wyrokiem śmierci dla mniejszych ośrodków. Życie, które od przedwojnia toczyło się wokół kopalni, huty, odlewni czy wytwórni, kilka razy zamigotało i przygasło. Z ust do ust powtarzano mantrę – sprzedać, sprzedać, najlepiej z zyskiem.
Czyim?
Na pewno nie tych, o których jest ta historia.

Magdalena Okraska opisuje Zagłębie Dąbrowskie – wyludnione po likwidacji fabryk miasta, ruiny zakładów, zdewastowane centra i opuszczonych ludzi. Na ziemi jałowej, niczyjej, gdzieś pomiędzy Śląskiem a Małopolską.

Rok wydania: 2018

Wydawnictwo Trzecia Strona

stron 264

Uwaga, książki nie można wybrać jako prezentu w ramach prenumeraty klubowej lub promocji, gdyż nie została ona wydana przez nasze wydawnictwo.

Wybór i opracowanie Remigiusz Okraska i Adam Benon Duszyk

Pierwsze w dziejach zbiorowe wydanie najważniejszych tekstów Jana Wolskiego – działacza spółdzielczego i lewicowego, teoretyka i organizatora kooperacji pracy, wieloletniego orędownika wyzwolenia pracowników najemnych i tworzenia alternatyw gospodarczych poza etatyzmem i kapitalizmem, najdłużej żyjącego ucznia Edwarda Abramowskiego, jednego z nestorów demokratyczno-lewicowej opozycji wobec PRL, represjonowanego w „realnym socjalizmie”.

W 40-lecie śmierci Jana Wolskiego (1888-1975) ukazuje się pierwszy wybór jego tekstów poświęconych kooperacji pracy, spółdzielczości, samorządowi pracowniczemu, alternatywom wobec kapitalizmu i „centralnego planowania”. Prawie 700 stron i najważniejsze rozprawy Wolskiego: broszury wydane w latach 20. i 30., nigdy dotychczas niepublikowany rękopis z początku lat 20., maszynopisy z czasów okupacji hitlerowskiej, teksty zablokowane przez komunistyczną cenzurę. Całość opatrzona obszernym posłowiem prezentującym życie i dorobek Wolskiego.

Nie przegap! Niewielki nakład, zamów już dzisiaj!

Wolski popełnił rzecz w Polsce najstraszniejszą, wręcz towarzysko niedopuszczalną: pozostał sobą, żywym człowiekiem wśród martwych dusz. I dlatego musiał zejść na społeczny margines, przestać liczyć się zarówno na szczeblu rządzących dygnitarzy, jak i tych, którzy mieliby ochotę im dorównać, ale tymczasem ograniczają się do plotkowania w kawiarniach. Dla Wolskich nie ma miejsca w społeczeństwie z „Wesela” Wyspiańskiego dlatego, bo Wolscy proponują coś nowego, a społeczeństwo „Wesela” jest w swej istocie głęboko konserwatywne, niezależnie od różnic w orientacji ideologicznej i zaangażowaniu politycznym. Łatwiej przejść z katolicyzmu obrzędowego do marksizmu zrytualizowanego, aniżeli dopuścić możliwość faktycznego obalenia tradycyjnego podziału władzy na tych, co ją mają i na tych, którzy jej nigdy mieć nie będą.
prof. Aleksander Matejko, „Kultura” paryska 1971 r.

Był wybitnym socjalistą, chociaż w późniejszym okresie swego życia słowa „socjalizm” używał rzadko i nawet niechętnie. Uważał, że starły jego blask praktyki totalitarnych reżymów, przywłaszczających je sobie w sposób równie nieuprawniony jak bezceremonialny. Jego socjalistyczne przekonania nie pochodziły z jakiegokolwiek partyjnego przydziału. Wynikały z głębokich przemyśleń i ukształtowanego osobistym doświadczeniem przywiązania do wielkich haseł: Wolności, Równości i Braterstwa.
Jan Olszewski, przemówienie na pogrzebie Wolskiego w 1975 r.

Spis treści:

Od redaktora książki – Remigiusz Okraska
O zjednoczenie ruchu spółdzielczego w Polsce
O nowe formy dla nowych treści
Na dzień spółdzielczości. Pogadanka żołnierska
Z dziejów i doświadczenia włoskiej kooperacji pracy
Niezależność gospodarcza armii a spółdzielczość pracy
Podajmy sobie ręce (Spółdzielnie pomocy domowej)
O rewizję kompetencji w spółdzielniach klienckich opartych na pracy najemnej
Zasady i wytyczne spółdzielni pracy. Podręcznik instrukcyjny
Sprawa kooperacji pracy w Polsce
Do młodzieży o spółdzielczości (odczyt na Dzień Spółdzielczości)
Dla przyszłości. Piętnastolecie akcji pionierskiej na rzecz spółdzielczości pracy w Polsce 1924–1939
Problem spółdzielczości pracy handlowej
Garść postulatów programowych spółdzielczości inwalidzkiej
Spółdzielczy samorząd pracy
Część I. Anachronizm najemnictwa
Część II. Z doświadczeń i zagadnień organizacyjnych spółdzielczości pracy
Część III. Droga do socjalizmu. Program upowszechnienia spółdzielczości i uspółdzielczenia ustroju publicznego
Posłowie – dr Adam Benon Duszyk

Książka zawiera artykuły naukowe i teksty popularyzatorskie o rozmaitych postaciach, inicjatywach i trendach spod znaku „lewicy patriotycznej” czy „lewicy narodowej”. Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki, Edward Dembowski, Stanisław Brzozowski, Edward Abramowski, Adam Ciołkosz, Jan Hempel, Jan Stachniuk, Henryk Dembiński, Kazimierz Zakrzewski, Zygmunt Zaremba, Julian Brun-Bronowicz, niepodległościowy socjalizm, narodowy komunizm…

W dzisiejszych czasach utarło się wiązać wszelkie ruchy i ideologie lewicowe z dystansem czy nawet niechęcią do kwestii narodowej, eksponowaniem haseł internacjonalistycznych czy kosmopolitycznych, wspieraniem idei pluralizmu kulturowego. Dobrze więc się dzieje, iż coraz częściej przypomina się również te nurty lewicowe, które eksponowały mocno pierwiastki narodowe. Książka Jarosława Tomasiewicza przywołuje właśnie tego rodzaju postaci i idee przez nie głoszone. Postaci, których poglądy omawia Tomasiewicz są albo dziś mało znane czy wręcz zapomniane, ewentualnie omawiana przez Autora sfera ich aktywności ideowej jest poważnie zapoznana.
Z recenzji dr. hab. Rafała Łętochy

Żaden z nich nie był ortodoksem, niewolniczo odtwarzającym zapożyczone idee. Każdy szukał własnej drogi. Niepokorność, niedostosowanie, niezgoda – to łączy wszystkich. Wiele jednak ich dzieli. Spotkali się w tym tomie demokraci, socjaliści, syndykaliści, anarchiści, komuniści… Różnił ich stopień radykalizmu społecznego, stosunek do demokracji, preferowana taktyka. Jedni czerpali natchnienie z Ewangelii, drudzy wojowali z chrześcijaństwem. Rozmaicie rozumieli patriotyzm. Wszyscy nasi bohaterowie łączą „lewicową” walkę o postęp, równość, wolność i sprawiedliwość z ideami klasyfikowanymi dziś na ogół jako „prawicowe” – z patriotyzmem lub religijnością. Te heterodoksyjne elementy ich dziedzictwa na ogół zbywane są pełnym zakłopotania milczeniem.
Ze wstępu

Jarosław Tomasiewicz

Po dwakroć niepokorni. Szkice z dziejów polskiej lewicy patriotycznej

Spis treści:

Od wydawcy

Zamiast wstępu

BIAŁE I CZERWONE

Ojczyzna i rewolucja. Polski niepodległościowy socjalizm i patriotyczny radykalizm XIX–XX w.
Między Grunwaldem i Lenino. Tendencje narodowokomunistyczne w Polsce

DWUNASTU

My z niego wszyscy (Adam Mickiewicz)
Król Duch wieczny rewolucjonista (Juliusz Słowacki)
Opowieść o Czerwonym Kasztelanicu (Edward Dembowski)
Płomienie (Stanisław Brzozowski)
Etyka i rewolucja (Edward Abramowski)
Religia bezpańska (Jan Hempel)
„Pierwsza brygada” pod czarno-czerwonym sztandarem (Kazimierz Zakrzewski)
Misjonarz rewolucji (Julian Brun-Bronowicz)
Między Gontyną a piecami Magnitogorska (Jan Stachniuk)
We wszystkim miłość (Henryk Dembiński)
Na posterunku (Adam Ciołkosz)
Prostym kursem (Zygmunt Zaremba)

Przegląd bibliografii

Książka zawiera artykuły naukowe i teksty popularyzatorskie o rozmaitych postaciach, inicjatywach i trendach spod znaku „lewicy patriotycznej” czy „lewicy narodowej”. Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki, Edward Dembowski, Stanisław Brzozowski, Edward Abramowski, Adam Ciołkosz, Jan Hempel, Jan Stachniuk, Henryk Dembiński, Kazimierz Zakrzewski, Zygmunt Zaremba, Julian Brun-Bronowicz, niepodległościowy socjalizm, narodowy komunizm…

W dzisiejszych czasach utarło się wiązać wszelkie ruchy i ideologie lewicowe z dystansem czy nawet niechęcią do kwestii narodowej, eksponowaniem haseł internacjonalistycznych czy kosmopolitycznych, wspieraniem idei pluralizmu kulturowego. Dobrze więc się dzieje, iż coraz częściej przypomina się również te nurty lewicowe, które eksponowały mocno pierwiastki narodowe. Książka Jarosława Tomasiewicza przywołuje właśnie tego rodzaju postaci i idee przez nie głoszone. Postaci, których poglądy omawia Tomasiewicz są albo dziś mało znane czy wręcz zapomniane, ewentualnie omawiana przez Autora sfera ich aktywności ideowej jest poważnie zapoznana.
Z recenzji dr. hab. Rafała Łętochy

Żaden z nich nie był ortodoksem, niewolniczo odtwarzającym zapożyczone idee. Każdy szukał własnej drogi. Niepokorność, niedostosowanie, niezgoda – to łączy wszystkich. Wiele jednak ich dzieli. Spotkali się w tym tomie demokraci, socjaliści, syndykaliści, anarchiści, komuniści… Różnił ich stopień radykalizmu społecznego, stosunek do demokracji, preferowana taktyka. Jedni czerpali natchnienie z Ewangelii, drudzy wojowali z chrześcijaństwem. Rozmaicie rozumieli patriotyzm. Wszyscy nasi bohaterowie łączą „lewicową” walkę o postęp, równość, wolność i sprawiedliwość z ideami klasyfikowanymi dziś na ogół jako „prawicowe” – z patriotyzmem lub religijnością. Te heterodoksyjne elementy ich dziedzictwa na ogół zbywane są pełnym zakłopotania milczeniem.
Ze wstępu

Spis treści:

Od wydawcy
Zamiast wstępu

BIAŁE I CZERWONE

Ojczyzna i rewolucja. Polski niepodległościowy socjalizm i patriotyczny radykalizm XIX–XX w.
Między Grunwaldem i Lenino. Tendencje narodowokomunistyczne w Polsce

DWUNASTU

My z niego wszyscy (Adam Mickiewicz)
Król Duch wieczny rewolucjonista (Juliusz Słowacki)
Opowieść o Czerwonym Kasztelanicu (Edward Dembowski)
Płomienie (Stanisław Brzozowski)
Etyka i rewolucja (Edward Abramowski)
Religia bezpańska (Jan Hempel)
„Pierwsza brygada” pod czarno-czerwonym sztandarem (Kazimierz Zakrzewski)
Misjonarz rewolucji (Julian Brun-Bronowicz)
Między Gontyną a piecami Magnitogorska (Jan Stachniuk)
We wszystkim miłość (Henryk Dembiński)
Na posterunku (Adam Ciołkosz)
Prostym kursem (Zygmunt Zaremba)

Przegląd bibliografii

„Krótki kurs nowomowy” jest kompletem felietonów legendarnej działaczki pierwszej „Solidarności”, Joanny Dudy­Gwiazdy, napisanych w latach 2001-2013 dla czasopisma społeczno­politycznego „Nowy Obywatel”. Zawartą w tomie publicystykę tak podsumował autor wstępu, prof. Zdzisław Krasnodębski: Lewicowość autorki łączy się z przywiązaniem do narodowej suwerenności i sceptycyzmem wobec brukselskiej biurokracji. Duda-Gwiazda odrzuca natomiast „lewicowość”, która oznaczałaby obronę komunistycznej przeszłości czy pochwałę dawnych donosicieli. Jest rzeczą charakterystyczną dla III RP, że na scenie politycznej nie znalazło się miejsce dla ludzi o podobnych poglądach.

Spis treści:

• Od wydawcy
• Wstęp – Listy z arki Noego – Zdzisław Krasnodębski
• Technoludki w epoce postindustrialnej
• Wolny rynek
• Prawo naturalne
• Umowa z Unią
• Chłop potęgą jest i basta
• Opinia publiczna
• Akcja charytatywna
• Komputer zastąpi…
• Bierni palacze żyją krócej
• Azjaci na drzewo
• Obywatel wyborca
• Ukrzywdził nas wróg
• Kult Cargo
• Piaskownica
• Inteligencja
• Kuchnia polityczna
• Życie jest piękne
• Wariacje na temat końca świata
• Strażnicy Pamięci
• Krótki kurs historii nowomowy
• Przebaczenie, dialog, tolerancja
• W pogoni za użytecznością
• Żaby w ciepłej wodzie
• Jak przetrwać wybory?
• Należy się
• Mały manipulo
• Ogniwo pośrednie
• Murzynka-szabesgojka
• Nauki ścisłe stosowane
• Kreskówki a sprawa polska
• Zdechłe ryby
• Prywatny detektyw
• Żona ma wpływ na męża
• Pomógł mi prezydent Putin
• Schody do nieba
• Mąż stanu ma rację stanu
• O czym nie mówią ekolodzy
• Kryteria zmian
• Prawo prawem, a sprawiedliwość musi być
• Pożytki z lenistwa
• Naprzód czy wstecz?
• Terror tragizmu i patosu
• Kosmopolici z pokolenia JP II
• Obamomania
• Złoty wiek ignorancji
• Człowiek Roku
• Diabeł sprawiedliwości
• Nowa logika
• Rozmyślania o pieniądzach
• Miraże słodkiego życia na kominie
• Podróże kształcą
• Ewangelia według Judasza
• Postępowe dogmaty
• Oszustwa
• Proste pytanie – dlaczego?
• Silva rerum
• Telewizja prawdę ci powie
• Historia „magistra vitae”
• Polska podzielona
• Naród jak ten kloc z ołowiem
• Po wyborach
• O czym warto pomyśleć
• Duperele i inne
• Europeistyka
• Antypody
• Empatia
• Vox populi, vox Dei
• Wielki szort
• Węgry naszym sojusznikiem
• Teoria Darwina
• Friedmanizm
• Fasolka niepodległości
• Bieg o puchar rotmistrza Witolda Pileckiego
• Naród polski – wszyscy obywatele Rzeczypospolitej
• Utopie doktryny szoku

Pierwsze w historii wznowienie całości unikatowego tekstu pierwotnej edycji książki „Kultura a natura” z roku 1913 – pionierskiego w Polsce manifestu ochrony przyrody. Oprócz niego książka zawiera dwa inne ważne teksty tego autora – „Tatry parkiem narodowym” (1923) i „W obronie idei parku narodowego” (1936), a także obszerną przedmowę Remigiusza Okraski.

„Kultura a natura” była pierwszym w Polsce całościowym i tak dobitnym głosem wskazującym na konieczność ochrony dziedzictwa przyrodniczego, głosem przenikliwym, ponadczasowym i odważnym, o wiele lat wyprzedzającym „modę” na ekologię i powstanie ruchu „zielonych”. Do dziś aktualne, dalekowzroczne przesłanie, łączące ochronę przyrody z dbałością o rozwój kulturalny i wartości humanistyczne.

Jan Gwalbert Pawlikowski (1860-1939) – prawnik, ekonomista, badacz i popularyzator twórczości Juliusza Słowackiego, polityk i społecznik. Wybitny taternik, znany m.in. z pierwszego wejścia na szczyt Mnicha, działacz Towarzystwa Tatrzańskiego, autor zasad przyjętych przez europejskie organizacje alpinistyczne, piewca i obrońca kultury ludowej Podhala. Przede wszystkim jednak „duchowy ojciec” ochrony przyrody w Polsce, współautor pionierskiej ustawy o ochronie przyrody (1934 r.), współtwórca Ligi Ochrony Przyrody, propagator koncepcji Tatrzańskiego Parku Narodowego. Kawaler Orderu Polonia Restituta.

Pawlikowski stworzył odrębny kierunek w światowym ruchu ochrony przyrody, który można nazwać idealistycznym lub lepiej humanistycznym, gdyż głównych motywów ochrony przyrody upatruje w idealnych wartościach przyrody, w jej znaczeniu dla naszego rozwoju duchowego.

Prof. Adam Wodziczko

Książka dostępna również jako ebook

Gwiazdozbiór w „Solidarności”

Dwudziesta rocznica wyborów z czerwca 1989 r. była idealnym momentem, by przedstawić opinie, które w wolnej Polsce były marginalizowane. Temu miała służyć wydana w 2009 r. książka „Gwiazdozbiór w Solidarności” – wywiad-rzeka z Joanną i Andrzejem Gwiazdami, założycielami Wolnych Związków Zawodowych Wybrzeża oraz liderami pierwszej „Solidarności”.

Te czołowe postaci pierwszej „Solidarności” na przestrzeni ostatnich dwóch dekad były praktycznie nieobecne w mediach. Ostatnio się to zmienia, jednak ich poglądy przywoływane są bardzo wybiórczo. Nic dziwnego: Gwiazdowie byli równie konsekwentni w postulatach rozliczenia systemu komunistycznego, jak i w krytyce polskiego modelu kapitalizmu. Ostro oceniali historyczną rolę Lecha Wałęsy nie tylko z powodu jego dwuznacznych związków ze Służbą Bezpieczeństwa, ale także z uwagi na niedemokratyczny sposób kierowania „Solidarnością” oraz zdradę interesów środowisk pracowniczych przez rządy tworzone pod jego patronatem.

Przypomnienia drogi życiowej, postaw i poglądów Joanny i Andrzeja Gwiazdów na przestrzeni ostatnich kilku dekad podjęło się środowisko pisma „Obywatel”. Pierwszym krokiem było wydanie książki „Poza Układem. Publicystyka polityczna z lat 1988-2006”, której nakład rozszedł się błyskawicznie pomimo niemal totalnego braku medialnych wzmianek o niej. 4 czerwca 2009 r., dokładnie dwadzieścia lat od wyborów będących konsekwencją porozumień Okrągłego Stołu, ukazał się zapis rozmów z legendami opozycji antykomunistycznej, wzbogacony o wybór rozmaitych unikalnych materiałów dotyczących ich życia i działalności. W ich barwnych, pełnych anegdot opowieściach sporo jest opinii zwanych kontrowersyjnymi, i to dla bardzo wielu uczestników życia publicznego, nie tylko tych, z których krytyką Gwiazdowie są kojarzeni. Właśnie ten subiektywny ton stanowi największą wartość książki.

Pomijając znaczną zbieżność poglądów redaktorów „Obywatela” z tym nurtem opozycji, który współtworzyli Gwiazdowie, uważaliśmy, że głęboko nienormalny, jeśli nie wręcz absurdalny jest tak znikomy udział tych dawnych liderów Wolnych Związków Zawodowych i „Solidarności” w debacie publicznej, a co za tym idzie – znajomość ich faktycznych poglądów – tak we wstępie do książki wyjaśnia decyzję o jej wydaniu Remigiusz Okraska, redaktor naczelny „Nowego Obywatela” oraz autor rozmowy z bohaterami książki.

Zapis szokującego śledztwa dziennikarskiego przeprowadzonego przez Marie-Monique Robin na temat działalności największego na świecie koncernu biotechnologicznego – firmy Monsanto. Autorka opierając się na bogatej dokumentacji (relacje świadków, „odzyskane” ściśle tajne pisma itp.) przedstawia agresywne praktyki korporacji posiadającej monopol na produkcję genetycznie modyfikowanych roślin, znanej również z wielu kontrowersji przy wprowadzaniu na rynek groźnych dla zdrowia i środowiska naturalnego substancji takich jak bydlęcy hormon wzrostu Posilac, organiczny związek chemiczny PCB, pestycyd DDT czy wreszcie zabójczy defoliant Agent Orange używany podczas wojny w Wietnamie.

Książka bezwzględnie obnaża strategię koncernu, który dla zwiększenia zysków zmierza „po trupach do celu”, stosuje lobbing, fałszuje wyniki badań naukowych…

Więcej informacji o tym produkcie znajdziesz na jego podstronie.

Obywatel 2003, 300 stron

Różnorodność była imponująca. Energia – wręcz porywająca. Nigdy, choćby w najśmielszych snach, nie wyobrażałem sobie, że ruch Earth First! przyciągnie tak wielu! Nigdy nie żywiłem nadziei, że tak urośniemy w siłę. Przyciągaliśmy uwagę całego kraju; zmienialiśmy warunki debaty o problemach środowiska; staliśmy się legendą ruchu ochrony przyrody. […] Ekolog Raymond Dasmann mówi, że trzecia wojna światowa już się zaczęła i że jest to wojna ludzkiej cywilizacji przemysłowej przeciwko Ziemi. Ma rację. Każdy z nas jest wojownikiem w tej wojnie, walczącym po jednej bądź po drugiej stronie; nie ma w niej kibiców, nie ma cywilów. Nasze pokolenie jest ostatnim, które może jeszcze wybrać dziką przyrodę, czyste powietrze, obfitość zwierzyny oraz rozległe puszcze. Kryzys jest aż tak poważny.

fragment książki

Dave Foreman – legendarny działacz ruchu ekologicznego w USA. Twórca radykalnej organizacji Earth First!, znanej z wielu śmiałych, niekonwencjonalnych i głośnych akcji w obronie przyrody. Książka „Wyznania wojownika Ziemi” to rozrachunkowa opowieść o latach radykalnych działań ekologicznych, ideach ochrony przyrody, ślepych uliczkach różnych odłamów ekologii i konieczności obrony dzikiej przyrody.