Prospołeczny gabinet cieni

Pobierz za darmo „Prospołeczny gabinet cieni” w formatach PDF, EPUB lub MOBI.

Teksty zawarte w niniejszym opracowaniu ukazały się na łamach dwóch numerów
kwartalnika „Nowy Obywatel” – z zimy 2012 (7 / 58) oraz wiosny 2013 (8 / 59)
Ankietę przygotował zespół w składzie:
Konrad Malec
Remigiusz Okraska
Michał Sobczyk
Pomoc: Zuzanna Faliszewska,
Bartosz Oszczepalski, Magdalena Wrzesień

Wstęp

Zgodnie z ideami przyświecającymi tworzonemu przez nas pismu „Nowy Obywatel” przygotowaliśmy eksperyment intelektualny polegający na takim doborze osób i recept na rozwiązanie problemów nękających Polskę, który bazuje na perspektywie wspólnotowej, egalitarnej, prospołecznej, demokratycznej i przyznającej instytucjom publicznym istotną rolę w kreowaniu lepszej kondycji naszego kraju niż obecna.

Jak to w eksperymentach bywa, mogliśmy sobie pozwolić na dużą dowolność. Przede wszystkim, co należy mocno podkreślić, mogliśmy dokonać wyboru „ministrów” także spośród kandydatów nie zamierzających pełnić funkcji publicznych, a wręcz odcinających się – z różnych przyczyn – od takiej ewentualności. Z tego względu nie należy traktować ogółu osób biorących udział w ankiecie jako ostrzących sobie apetyty na posady rządowe. Nie o personalia bowiem tutaj chodzi (stąd brak premiera naszego „rządu”), lecz o idee, praktyczne koncepcje i intelektualne drogowskazy. Albo po prostu o ściągawkę dla potencjalnego rządu, który chciałby realizować politykę naprawdę prospołeczną.

Formuła eksperymentu pozwoliła nam także na coś, co wygląda na ekstrawagancję, a co w naszym odczuciu wcale nie musi nią być. Otóż nasz „rząd” oznacza przede wszystkim potraktowanie serio idei rządu fachowców. Po pierwsze wybraliśmy osoby z przeróżnych, nieraz silnie skonfliktowanych, środowisk ideowo-politycznych, oraz takie, które odcinają się od tego rodzaju samoidentyfikacji. Po drugie są to naprawdę fachowcy, choć o różnej „podbudowie” – od naukowców z tytułami profesorskimi i z najlepszych uczelni, przez ekspertów doświadczonych w służbie publicznej, po amatorów pełnych pasji w zgłębianiu danej dziedziny. Łączy ich krytyczny osąd neoliberalizmu – ważniejszy z naszego punktu widzenia niż lojalność środowiskowa czy przynależność partyjna.

Na potrzeby ankiety sformułowaliśmy następujące pytania/zagadnienia:

• Jakie sfery leżące w obrębie zainteresowań Państwa resortu wymagają szczególnie pilnej bądź szeroko zakrojonej interwencji publicznej (m.in. najbardziej dotkliwe problemy społeczne, instytucje wymagające pilnego doinwestowania, mechanizmy, które nie działają z powodu braku odpowiednich przepisów wykonawczych)?
• Jakie byłyby Państwa pierwsze decyzje po objęciu teki ministra (np. inicjatywy ustawodawcze w celu korekty wadliwych przepisów czy ustanowienia nowych mechanizmów, zmiany w organizacji lub sposobie finansowania instytucji podległych ministerstwu, w tym ich likwidacja albo tworzenie nowych)?
• Pomysły na wykorzystanie potencjału, jaki oferują: fundusze europejskie, współpraca z innymi instytucjami centralnymi, samorządami, organizacjami społecznymi, środowiskami naukowymi oraz biznesem.
• Główne cele do osiągnięcia w ciągu czteroletniej kadencji, z zarysem celów długofalowych.W konstruowaniu list najpilniejszych/najważniejszych działań proszę nie obawiać się wyznaczania ambitnych celów, np. w odwołaniu do krajów o najwyższym poziomie rozwoju. Jednocześnie prosimy odnosić się do własnych doświadczeń praktycznych i wiedzy o stanie obecnym (kontekst społeczny, realia finansowe i instytucjonalne w obrębie danej sfery). Zależy nam na dokonaniu inwentaryzacji celów dla polityki państwa, które będą zarazem odważne, jak i możliwe do realizacji na przestrzeni jednej-dwóch kadencji.

Nie licząc ograniczonej objętości wypowiedzi, wynikającej zarówno z możliwości naszego pisma, jak i z chęci podobnego potraktowania wszystkich resortów, nasi „ministrowie” mieli pełną dowolność w kwestii formy, proporcji itp. Uważni czytelnicy z pewnością zauważą, iż część wypowiedzi dotyczy resortów, które obecnie… nie istnieją lub noszą odmienne nazwy. Wyszliśmy bowiem z założenia, że aby dokonać głęboko prospołecznej zmiany obecnego kursu, konieczne są korekty również na poziomie takim jak nazewnictwo i zakres działania części ministerstw czy wręcz dedykowanie pewnym sferom rzeczywistości społecznej resortów celowych, dotychczas nie utworzonych.

Ministerstwo Zdrowia • dr Marek Balicki
Ministerstwo Mediów Publicznych • Barbara Bubula
Ministerstwo Gospodarki Społecznej • dr hab. Ryszard Bugaj
Ministerstwo Dialogu Społecznego i Demokratyzacji Ekonomicznej • Piotr Ciompa
Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej • Bogdan Grzybowski
Ministerstwo Polityki Prorodzinnej • dr hab. Ewa Leś
Ministerstwo Cyfryzacji i Nowych Mediów • Jarosław Lipszyc
Ministerstwo Spraw Zagranicznych • Bernard Margueritte
Ministerstwo Zrównoważonego Rozwoju Miast • Lech Mergler
Ministerstwo Przezwyciężania Nierówności Regionalnych • dr hab. Włodzimierz Pańków
Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego • Paweł Rojek
Ministerstwo Sprawiedliwości • dr Zbigniew Romaszewski
Ministerstwo Bezpieczeństwa Wewnętrznego • Paweł Soloch
Ministerstwo Obrony Państwa i Obywateli • dr hab. Paweł Soroka
Ministerstwo Rozwoju Nauki i Szkolnictwa Wyższego • dr Julian Srebrny
Ministerstwo Rozwoju Społecznego i Wsparcia Socjalnego • dr hab. Ryszard Szarfenberg
Ministerstwo Skarbu Państwa i Finansów Publicznych • Janusz Szewczak
Ministerstwo Ochrony Środowiska i Przyrody • prof. dr hab. Ludwik Tomiałojć
Ministerstwo Transportu i Mobilności • Karol Trammer
Ministerstwo Wsparcia Rolnictwa i Wsi • Janusz Wojciechowski
Ministerstwo Edukacji Publicznej • dr hab. Marta Zahorska
Ministerstwo Służby Publicznej • dr Andrzej Zybała

Pobierz za darmo „Prospołeczny gabinet cieni” w formatach PDF, EPUB lub MOBI.