Chcemy pokazać, że nie ma zgody europejskiego ruchu związkowego na wychodzenie z kryzysu kosztem pracowników i najsłabszych grup społecznych.

Polskie media publiczne podzieliły los polskich stoczni, hut i zakładów włókienniczych. Połączone siły głupoty prywatyzacyjnej i celowego osłabiania tego, co państwowe, zrobiły swoje.

Problem nie dotyczy tylko „meneli”, którzy za karę są kierowani do „getta”. Wystarczy, że stracimy pracę z powodu choroby lub budynek wykupi firma, która drastycznie podniesie czynsz, a później zostaniemy eksmitowani do kontenera.

My, mieszkańcy miast, zostaliśmy wydani na pastwę żywiołów rynkowych i gier biznesowych, lokalnych układów i arogancji władz.

Można mieć odmienne poglądy, ale generalnie to jednoczenie społeczeństwa jest prawdziwym patriotyzmem, a nie burdy podczas takiej czy innej parady.

Podwyższenie płacy minimalnej jest konieczne z uwagi na trudną sytuację pracowników o najniższych dochodach. Minimalne wynagrodzenie na obecnym poziomie powoduje, że ci ludzie nie mogą zaspokoić podstawowych potrzeb.

Minister Edukacji Narodowej nieczystym zagraniem usiłowała ograć nauczycieli. W odpowiedzi Związek Nauczycielstwa Polskiego pokazał jej czerwoną kartkę.

Jak pracownicy mogą uniknąć szkodliwych następstw prywatyzacji? Razem wykupić firmę!

Większość sensownych koncesji zostało wydanych podmiotom zagranicznym, o których nic nie wiemy. Skarbowi Państwa zapłacono za koncesje drobny ułamek tego, ile są one warte.

Rozpatrując zagrożenia związane z energią nuklearną należy mówić o całym zestawie problemów, nie tylko o tych związanych bezpośrednio z elektrownią.

Problem reprywatyzacji nie dotyczy tylko osób w złej sytuacji materialnej. Przejęcie kamienicy może pogrążyć praktycznie każdą rodzinę o przeciętnych dochodach.

Zamiast upowszechniania własności, państwo wspiera jej koncentrację.